Dr Ort Sutte isch scho imene Urbar vo 1547 erwähnt. / Bild: (pea)
Wüsst dir, was e «Sutte(n)» isch?
Äue die wenigschte. Das Wort isch nämlech
hüt nümme gebrüchlech. Brucht worde isch es aber i dr mittuhochdütsche Sprach. So fingt me inere Satzig usem Jahr
1475: «Wer da das wasser in die agker lat gan, da sutten sind», dä verlieri «sein Leibgeding». Es geit hie auso um
Land, wo vo Lybeigene het chönne bewirtschaftet wärde.
D Vorschrift seit, dass eine, wo Wasser i ds Land leiti,
wes dert «Sutte» heig, das Land de wieder verlieri. «Sutte» chame auso mit Glungge oder Tümpu übersetze.
Im Gebiet vor Wuche-Zytig hani nume grad
ei Ortsbezeichnig gfunge mit däm Wort drinne – u weme die ganzi Schwyz aaluegt, sys nume no zwo meh. Das isch auso e
exklusivi Sach. D Hüser, wo «Sutte» heisse, fingt me ir Aeschou, grad dert, wos gäge Neueschwang abhet. Wene
Ortsname ufeme Wort gründet, wo scho lang nümme gebrüchlech isch, de dütet das drufhäre, dass die Bezeichnig o scho
euter isch. U tatsächlech, das damalige Guet isch scho im Urbar vor Herrschaft Signou «mit den drei Gerichten
Signau, Röthenbach u Biglen» usem Jahr 1547 erwähnt: «In der sutten». Denn het ja dr Ort Aeschou sowieso no zur
Herrschaft Signou ghört, d Gmein Eggiwiu hets no lang nid gä. Dr Ort Eggiwiu aber scho, wie es wyters Dokumänt us
dere Zyt bewyst: «die hoef im Eggenwyl: in der Sutten, Eschoeuw.»
Ganz ähnlech wie «Sutten» tönt «Sutter».
Obschon nume ei Buechstabe angersch isch, hei die Wörter a sich nüt mitenang
z tüe. Dr Familiename Sutter – oder
o Suter u Zutter – isch o im Ämmitau u Äntlibuech verbreitet. So gits unger angerem Sutter mit Heimatort Langnou. Z
Sumiswaud hets früecher «sutters guot» gä. Das isch ir Neechi vom Haslibach gsy,
aber hüt offebar nümme gebrüchlech. Z Äschlismatt het aube e Matte bim Rossfähre «Suterin» gheisse, was uf ne
früechere Bsitzer zrügg geit, wo Suter het gheisse.
Aber was isch de eigentlech e Suter? Das
Wort isch verwandt mit «Schuster». Dr Suter het aber nid nume gschueschteret sondern o no gnäiht u gschnyderet. Dr
Ursprung isch ds latinische «sutor».