Ds «Töisshus» het ursprünglech amene Matthäus ghört. / Bild: Bruno Zürcher (zue)
Chly längi Vornäme oder settig, wo nid grad gäbig über d Zunge gö, wärde hüüfig abgchürzt oder süsch irgendwie veränderet.
U das wird offebar scho lang eso gmacht. I finge nämlech geng ume Ortsnäme, wo eigentlech vomene Vorname chöme, wo aber im erschte Momänt gar nid klar isch, vo welem.
«Ds Töissehus», seit me amene Heimet z Sumiswaud. Imene Verzeichnis usem Jahr 1838 isch «Theussenhaus» gschribe u im topographische Atlas vo 1885 steit «Teusenhaus».
«Teuss» u «Töiss» isch e Churzform vom Toufname Matthäus, wo o «Matheus» isch gschribe worde. Wie d Näme vo de angere Evangelischte isch o Matthäus geng ume brucht worde, we es Chingli isch touft worde.
Äbefaus uf Matthäus zrügg geit d Bezeichnig «Teussler». Eso heisst es Huus chly nördlech vom Wyler Eggerdinge ir Gmein Affoutere.
E chly ähnlech wie Matthäus tönt dr Vorname Matthias. U o dä wird aus Ruefname hüüfig e chly gchürzt. Dr bekannt Schwinger Aeschbacher wird aube vo de Zueschouer mit «Thisu, Thisu, Thisu...» aagfüüret. «Tis», «Dis» oder äbe «This» wärde scho lang aus Churzform brucht. U us dene isch de im Louf vor Zyt dr Familiename Dysli entstange, wo unger angerem Heimatort Burtlef het. Vo däm här isch es o müglech, dass gwüssi Ortsnäme sy entstange, wüu dert d Familie Dysli het gwohnt.
«Dislishus» heisst es Heimet im Hornbach bi Wase. Die Bezeichnig isch scho euter. So fingt me «Dyslishaus» i de Amtsrächnige vo 1776.
1531 isch imene Urbar e Matte ir Region Hasli beschriebe, wo amene «Thÿslÿ» ghört het.
Ds «Thyslergrebli» gits ir Gmein Langnou u z Oberburg hets aube e «Dislischüür» gä. Äbefaus nümme in Gebruch isch d Bezeichnig «Däusmätteli» bi Äschlismatt, wo aber o uf Matthäus zrügggeit.
Im Eggiwiu isch imene Dokumänt vo 1781 «Dysensteimos» notiert worde. Dert bini mir nid sicher, wo de däm «Dysen» sis «Steimoos» isch gsy. Villech isch das ir Neechi vom Steimösli, wos ja no hüt es Moos het u dr Wäg gägem Räbloch achegeit.