Bim «Schinterschache» sy sicher scho viu vo öich düregspaziert. Dä Ort isch chly ungerhaub vo Zoubrügg u dert geit nämlech e Wanderwäge ar Ämme nah – das isch sicher schön.
Öppis weniger Schöns isch dert früecher gmacht worde. Dert het dr Wasemeischter toti Tier vergrabe. Wes amene Buur zum Byspiu e Chue töt het, de het dr Wasemeischter dr Kadaver müesse entsorge. Warum heissts de aber «Schinterschache»?
Dr Wasemeischter het die Tier zersch gschintet – auso ds Fäu abzoge – bevor är se de het verlochet.
Dr Wasemeischter het aber no angeri Ufgabe gha. We e Verbrächer isch higrichtet worde, het o är das müesse mache. Ir Neechi vom Hof Than, auso oberhaub vom Schinterschache, het dr Wasemeischter gwohnt u dert isch o dr Gauge gsy.
Zrügg zum Wort «schinte».
Das het auti Wurzle, ir authochdütsche Sprach het das «skinten» gheisse. Da drus isch de äbe «schinte» entstange – aber o «schinde», was «plage» oder «misshandle» meint. Bim Wort «schinte» isch de übrigens nid nume ds Hüte vo Tier gmeint gsy, sondern o, we me mit em Schintyse het dr Rinde vo Houz abgno, weme Frücht, öppe Öpfu, het gschintet oder o weme dr Bode het ufbroche. Bim letschte steut sech de no d Fraag, öb «schinte» oder «schinde» gmeint isch. We dr Bode zäi oder müehsam isch gsy, de het dr Buur d Ross o regurächt müesse schinde.
«Ross-Schinter» heisst e stotzige Waudwäge im Ilfisgrabe bi Langnou, wo äbe de d Ross aube hei müess schriise wie weiss nid was.
Bim «Schintmoos» bi Flüehli weiss i nid, öb dert «schinte» oder doch «schinde» dr Ursprung isch.
Klar isch dr Fau aber de bim «Schinterwald» bi Schüpfheim. Dir wärdit säge, dert sy öppe Houzträmmle gschintet worde! Nobis. Dert isch d Richtstätte gsy u dr Wasemeischter het dert o sis Huus gha.
Im Schangnou isch dr Wasemeischter im «Schinter-Chehr» daheime gsy. Das isch dert wü hüt d Griengruebe isch.